|| રામ ||                                                 || જય સીયારામ ||                                             || રામ ||

"ભગતબાપા"નાં નામે ઓળખાતા એવા ગોરધનભાઈ આશરે ૧૧૦ વર્ષ પહેલા એક સામાન્ય કડવા પાટીદાર પ્રેમજીભાઈ નાં ઘરે જન્મેલા અને બિલકુલ ઓછુ ભણેલા એવા ગોરધનભાઈ નો જન્મ થયેલ. ખેતીવાડી કરીને સામાન્ય ખેડૂત તરીકે પોતાના વ્યવસાય સાથે - સાથે નાનપણથી જ સેવા - સ્મરણ અને ભજન કીર્તન, સાથે સાધુઓને ભોજન અને ગામના પાદરે હનુમાનજી ની સેવા પૂજા એ એમનો મુખ્ય ધ્યેય હતો. ત્યારે નાની ઉમરે એટલે કે ૨/૫ વર્ષની ઉમરે મોટા લગ્ન થતા અને આવા લગ્નો દશ-બાર વર્ષે થતા તેમ તેઓ કહેતા. અમુક સમય જતા દિવાળીબેન સાથે લગ્ન થયા અને તેમનો ગૃહ સંસાર ભક્તિમય રૂપી આગળ વધવા લાગ્યો. ધર્મપત્ની દિવાળીબેન પણ સાથ આપતા સાધુ સંતો ગતે ત્યારે રાત્રે આવતા ત્યારે તેમને ઘરની પરિસ્થિતિ પ્રમાણે ટુકડો આપી અને સંતોના સંતારના આશીર્વાદ મેળવતા. ધીરે ધીરે ગૃહસ્થી જીવનનો ધાર સંસાર આગળ ચાલ્યો અને પાંચ દીકરી અને ચાર દીકરાનો જન્મ થયો. જેમાં એક દીકરી તથા એક દીકરો નાની ઉમરે બીમારીના કારણે ભગવાનને પ્યારા થઇ જતા ૪ દીકરી અને ૩ દીકરા સાથે ગૃહસ્થ જીવન એકદમ સાદાઈ થી જીવતા એવા નાની ઉમરથી સેવા - સ્મરણમાં લાગેલા ગોરધનભાઈ માંથી બધાજ ગામના તથા આજુબાજુના લોકો ભગત બાપાના નામથી ઓળખવા લાગ્યા. દીકરા-દીકરી મોટા થતા તેમને પરણાવવાના વ્યવારિક ખર્ચની જવાબદારીઓ આવવા લાગી. ઘરની પરિસ્થિતિ નરસિંહ મહેતા જેવી હતી ચતા પણ હનુમાનજીની ભક્તિ અને સેવા સ્મરણ સતત હૃદયમાં રાખી રામ રાખે તેમ રહેવું એવા મંત્ર સાથે જીવન નિર્વાહ કરતા હતા.

 લગ્ન જીવનમાં પુત્ર પ્રાપ્તિમાં મોટા પુત્રનું નામ નરશી, વાચેતનું નામ નરભેરામ તથા સૌથી નાના પુત્ર રાઘવજી તેમાં પણ ધર્મનાં સંસકારો ઉતરેલ અને નરશીની ઉમર લગભગ ૭-૮ વર્ષની હશે ત્યાં તેમને પેટી (હાર્મોનિયમ) ઉપર ભજનો ગાતા શીખી ગયા. ધીરેધીરે નરશીપણ આજુબાજુનાં પંથકમાં એક સારા ભજનિક તરીકે નામના મેળવી અને તેઓ પણ નરશીભગત નાં નામથી ઓળખાવા લાગ્યા. અને આજુબાજુના ગામડાઓમાં ભજન થકી ખુબજ નામના મેળવી.

દીકરા-દીકરીઓ મોટા થતા હવે ક્રમશ લગ્નની જવાબદારીઓ સાથે છેલ્લા ૫૦ વર્ષમાં શરૂઆતનાં ૩૦ વર્ષ જન્મભૂમી હનુમાનજીની પૂજા પાઠ અને ભક્તિ સાથે જીવન નિર્વાહ બાદ - દીકરાઓ ધંધા નાં વિકાસ અર્થે રાજકોટ જેવા શહેરમાં સ્થિર થતા નાના દીકરા રાઘવજી સાથે રહેતા અને ત્યાં પણ નજીકના બાલા હનુમાનજીની સેવા પૂજા માં રત રહેતા - પોતાના જીવનમાં વ્યસનમાં મુખ્ય કાચી સોપારી ખાતા અને સૂડી-સોપારી જીવનભર પોતાનાના ખીસ્સામાજ રાખતા આમ ધીરે ધીરે સમય જતા ૦૯/૦૫/૧૯૮૭ નાં રોજ સ્વર્ગવાસ થયો. "સર્વે ને બરાસરા પરિવારના જાય સીયારામ".